29 juli - de echte 'Great Smokey Mountains'

Als we wakker worden hebben we vanaf ons balkon op de 5e verdieping een prachtig uitzicht op de bergen en de skilift van Gatlinburg. Vandaag gaan we naar Atlanta, maar we willen natuurlijk eerst nog wel iets van de echte 'Great Smokey Mountains' zien. We nemen de 30 miles route er dwars doorheen, richting Cherokee. Hier komen de Cherokee indianen vandaan, die grotendeels verdreven zijn en waarvan er nog een paar ter plekke in een Village wonen. Het schijnt dat deze indianen met name hun geld verdienen met poseren en het runnen van casino's. We zullen het zo zien, maar eerst wat natuur! Onderweg zijn er mooie uitzichtspunten, onder andere op de Chimney Peaks. We letten erg goed op of we geen beren kunnen spotten want in ons hotel werd al gezegd dat we 'Bear aware' moesten zijn (alle voedsel moest dus uit de auto; ook hebben we voor de zekerheid de balkondeur vannacht maar dicht gedaan!). Het zal toch niet zo zijn dat we, net als 2 jaar geleden in Sequioa National Park, beren te zien krijgen...... We klimmen naar het hoogste punt van het National Park (ongeveer 2000m) en daar hebben we een prachtig uitzicht op de 'Smokey Mountains'. Daar staat tevens een bordje van het begin van de volgende staat. We rijden dus de 12e Amerikaanse staat in van onze vakantie, namelijk North Carolina, de 'Tar Heel State'. We dalen af naar het indianendorp Cherokee, helaas zonder beren te zien, en kijken daar even rond. En inderdaad, we zien indianen die een dansje opvoeren en al heel snel met de pet rondgaan, casino's en wat winkels waar ze handgemaakte potten en sieraden verkopen. We vervolgen onze weg door de bergen, maar nu richting het zuiden, eerst over de Appalachian Highway 441 en dan highway 23 (op stukken gecombineerd met de 441). Opvallend onderweg zijn de vele gebouwen in Western stijl. Ook rijden we onze 13e staat in, namelijk Georgia, de 'Peach State'. Na ongeveer een uur rijden zijn we de 'Great Smokey Mountains' echt uit en rijden we weer door het glooiende landschap van weleer. We genieten onderweg van heerlijke muziek op de radio, vooral op de zender '70s on 7'. In de auto zit namelijk een satelietradio met 220 zenders, ingedeeld in de meest uiteenlopende categoriën als huidige hits, (hard) rock, christian, country, dance & electronic, metal, latino, jazz, hip-hop/R&B en classical, maar ook major sports, traffic & weather, politics en kids. De eerste 2 weken van de reis hebben we de favoriete zenders van de meiden op gehad zoals Hits 1, KIIS-LA en Z100/NY. Maar Frans en Rosella zijn nu weer helemaal bij wat betreft huidige hits (zeker als ze om de 2 uur dezelfde hits draaien), dus zij vonden het gisteren wel tijd voor wat anders. Op het zenderoverzicht kwamen we gisteren 70s on 7 en 80s on 8 tegen. Met name de eerste hebben we nu al 2 dagen op en Frans en Rosella moeten zich vaak bedwingen om niet te hard mee te zingen (is helaas 'not done' met 2 pubermeiden achterin die hun eigen muziek luisteren en filmpjes kijken op de ipads). Nog een stukje rijden over de Interstate 85 South en dan zijn we al in Atlanta. De laatste 30 km gaat wel over een weg met 14 rijbanen (7 aan elke kant!). Roos twijfelt of ze daar ooit zal durven rijden..... Maar Frans draait er z'n hand niet voor om en voor we het weten zitten we in het luxe Loews hotel, midtown Atlanta. We worden, net als in het Loews in Boston, weer warm onthaald! Onze auto wordt weer geparkeerd en we worden weer door een 'bagagedrager' naar onze kamer op de 11e verdieping begeleid. Omdat we nog iets van Atlanta willen zien en morgen al doorgaan naar Orlando in Florida, gaan we snel op pad. We lopen naar downtown Atlanta, in eerste instantie om even binnen te kijken in de 'New World of Coca Cola', het hoofdkwartier van Coca Cola. Onderweg komen we behoorlijk wat Afro-Amerikanen tegen, rondhangend op straat. Blijkbaar is 'the American Dream' toch niet voor alle inwoners van Atlanta uitgekomen, ondanks het feit dat Atlanta de geboorteplaats is van Martin Luther King. Toch zijn hier wel veel Afro-Amerikanen naar toe getrokken want drie-kwart van de bevolking van Atlanta is Afro-Amerikaan. Na ruim drie kwartier lopen zijn we bij 'New World of Coca Cola', in 1886 hier in Atlanta opgericht door Pemberton. We gaan ter plekke met zijn beeltenis op de foto en kijken nog even rond in de shop (zelfs hier tassen en bodycontrole!). Daarna lopen we door naar het Centennial Olympic Park, gebouwd naar aanleiding van de olympische spelen van 1996 in Atlanta. Helaas is een deel van het park dicht vanwege een 'private party'. Gelukkig is het deel met tientallen fonteinen in de vorm van de 5 Olympische ringen, 'The Fountain of Rings' wel open. In die fonteinen spelen vele kinderen en hun ouders, een heel mooi gezicht! We lopen nog een stukje verder Downtown en willen eigenlijk nog naar Underground Atlanta, een onder de straten gelegen terrein waar vroeger stoomlocomotieven en wagons rangeerden en nu winkels, kraampjes en restaurants aanwezig zijn. Maar we besluiten vlakbij het metrostation Peach Center (alles heet hier peach of peachtree!) een hapje te gaan eten en dan met de metro terug te gaan naar het hotel. Morgen hebben we onze 2e lange reisdag, naar de 14e en laatste (snik, snik) staat van onze vakantie, namelijk Florida!